Πως λειτουργεί η μέθοδος «αντιπύρ» που χρησιμοποιήθηκε στη Ζάκυνθο

Ιδιαίτερη αναφορά στη χρήση της «μεθόδου αντιπύρ» στη Ζάκυνθο, που συνέβαλε στην ανάσχεση της φωτιάς έκανε o Πρόεδρος Ένωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος Κώστας Τσίγκας στο EΡΤNEWS

Συγκεντρώσαμε και παρουσιάζουμε μια συνοπτική αναφορά για το «αντιπύρ»

Πώς λειτουργεί το αντιπύρ;

Η μέθοδος του αντιπύρ, γνωστή και ως "καθοδηγούμενη καύση" ή "προγραμματισμένη καύση", είναι μια τακτική πυρόσβεσης που χρησιμοποιείται σε πολύ συγκεκριμένες συνθήκες και από ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό. Ουσιαστικά, περιλαμβάνει την ελεγχόμενη δημιουργία μιας νέας φωτιάς, η οποία κινείται προς το μέτωπο της κύριας πυρκαγιάς με σκοπό να την σταματήσει.

Η βασική αρχή λειτουργίας της μεθόδου του αντιπύρ βασίζεται στην "έλλειψη καύσιμης ύλης" (fuel starvation). Η φωτιά χρειάζεται τρία στοιχεία για να καεί: καύσιμη ύλη (δέντρα, θάμνοι, κλαδιά), οξυγόνο και θερμότητα.

Δημιουργία Ζώνης Ασφαλείας: Πριν από την έναρξη του αντιπύρ, δημιουργείται μια "ζώνη ασφαλείας" ή "αντιπυρική ζώνη". Αυτή μπορεί να είναι ένας δρόμος, ένας χωματόδρομος, ένα φυσικό κενό στο δάσος ή μια περιοχή που έχει καθαριστεί από την καύσιμη ύλη. Αυτή η ζώνη είναι το σημείο από όπου θα ξεκινήσει η ελεγχόμενη φωτιά.

Άναμμα της Φωτιάς: Από την αντιπυρική ζώνη, οι πυροσβέστες ανάβουν μικρές, ελεγχόμενες εστίες φωτιάς. Αυτή η νέα φωτιά, το αντιπύρ, κατευθύνεται προς την κύρια πυρκαγιά.

Συνάντηση των Δύο Μετώπων: Καθώς η φωτιά του αντιπύρ καίει την καύσιμη ύλη ανάμεσα στην αντιπυρική ζώνη και την κύρια πυρκαγιά, δημιουργεί μια άκαυτη περιοχή. Όταν το μέτωπο της κύριας πυρκαγιάς φτάσει σε αυτή την περιοχή, δεν θα βρει πλέον καύσιμη ύλη για να καεί, με αποτέλεσμα να σβήσει ή να μειωθεί σημαντικά η έντασή της.

Πότε χρησιμοποιείται το αντιπύρ;

Η χρήση του αντιπύρ είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και γίνεται μόνο σε συγκεκριμένες συνθήκες. Οι βασικοί παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη είναι:

Ένταση της Πυρκαγιάς: Συνήθως εφαρμόζεται σε πυρκαγιές που είναι τόσο μεγάλες και έντονες ώστε δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με τις συμβατικές μεθόδους (νερό, πεζοπόρα τμήματα).

Πρόγνωση του Καιρού: Ο άνεμος και η υγρασία είναι οι πιο κρίσιμοι παράγοντες. Η διεύθυνση και η ένταση του ανέμου πρέπει να είναι σταθερές και προβλέψιμες, ώστε το αντιπύρ να κατευθύνεται με ασφάλεια προς την κύρια πυρκαγιά.

Μορφολογία του Εδάφους: Το έδαφος πρέπει να επιτρέπει την αποτελεσματική δημιουργία των αντιπυρικών ζωνών και τον έλεγχο της καύσης.

Απόσταση από Κατοικημένες Περιοχές: Το αντιπύρ δεν εφαρμόζεται ποτέ κοντά σε κατοικημένες περιοχές ή κρίσιμες υποδομές, λόγω του κινδύνου να ξεφύγει από τον έλεγχο.

Κίνδυνοι και Προκλήσεις

Ο Κίνδυνος να Ξεφύγει: Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι το αντιπύρ να ξεφύγει από τον έλεγχο και να δημιουργήσει μια νέα, ανεξέλεγκτη εστία.

Απαιτεί Εξειδίκευση: Η εφαρμογή του απαιτεί μεγάλη εμπειρία, γνώση της συμπεριφοράς της φωτιάς και ειδικό εξοπλισμό.

Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις: Η καύση που προκαλεί το αντιπύρ έχει φυσικά περιβαλλοντικές επιπτώσεις, παρόμοιες με αυτές της κύριας πυρκαγιάς, αν και σε ελεγχόμενη έκταση.

Συνοψίζοντας, το αντιπύρ δεν είναι μια απλή μέθοδος. Είναι μια ακραία και επικίνδυνη τακτική που χρησιμοποιείται ως έσχατη λύση σε συγκεκριμένες, εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις. Η επιτυχία της βασίζεται στην άριστη γνώση του φυσικού περιβάλλοντος, στην ακριβή πρόβλεψη των καιρικών συνθηκών και στον άρτιο συντονισμό των δυνάμεων πυρόσβεσης.